Wyskoczyłam rano z łóżka i zaryłam twarzą w okno, bo przecież Kreska powiedziała, że wiosna przyjdzie dzisiaj. No niby słonecznie, ale ludzie omotani w kurtki, kaptury i szaliki. Coś nie tak z tą pogodą. Ruszyłam przez mieszkanie w poszukiwaniu Kota, potknęłam się o nią w kuchni, przy jej miseczkach, więc pytam się, gdzie ta wiosna, co ją przepowiedziała? Kreska spojrzała na mnie niewzruszona: – Ty to od razu pretens, pretens, pretens. Może mi się czwartki trochę pomyliły. A poza tym czego chcesz? Słońce przecież świeci wiosennie…
Skapitulowałam, nasypałam jej chrupek na śniadanie i powlekłam się myć zęby.
Nawet własnemu kotu już wierzyć nie można……
